ТОБІ. Паршыв... ці то пах... дзіўна, дзіўна!
БОБКІН. От бачыце, якое малачко! Барбара, Барбарачка! (Уваходзіць Барбара). Ты ведаеш, чаго прыйшоў гэты сымпатычны (прыемны) дабрадзей?
БАРБАРА. Ведаю датачка!
БОБКІН. Без тваёй згоды я не магу. Ну, як ты думаеш, аддаваць ці не?
БАРБАРА. Татачка! (Кідаецца яму на шыю).
ТОБІ. Татачка!
БОБКІН. Ну добра, добра! Толькі не забывайце-ж, што рана і вечарам даваць пойла. Акром таго, купіць сабе разлучнік (Сэпаратар).
ТОБІ. А на што-ж разлучнік?
БОБКІН. Як нашто? У гаспадарцы прыдасца. Ну, Барбарачка, правядзі яго да яе, няхай ён бліжэй з ёю пазнаёміцца. (Званок). А я пайду, а то там яшчэ хтось прыйшоў. (Пайшоў).
ТОБІ. Дык гэта табе даваць пойла?
БАРБАРА (плача). Не, карове.
ТОБІ. Дык, значыць, гэта карова брыкаецца, а не ты?
БАРБАРА. Т-т-а-к (Паўза). Калі ласка, хадзеце, я вас бліжэй пазнаёмлю з вашаю маючаю быць нявестаю. (Ідзе ў дзверы).
ТОБІ. Барба...! Барбарачка! Ты-ж зразумей, што тут непаразуменне. (Ідзе за ёю, выходзяць. Паўза).
Уваходзяць: БОБКІН і МАРГАНЧЫК.
МАРГАНЧЫК. Дазволю сабе адрэкамендавацца: Марганчык. Звяртаю вашу сардэчную ўвагу на тое, што маё прозвішча Марганчык, а не Марданчык, морга, а не морда.
БОБКІН. Дужа прыемна. (Убок). Прэпаршывая морда! Чым магу служыць?
МАРГАНЧЫК. От-жа, прашу, бачыце, я з’явіўся ў справе, так сказаць... тут ваша дачка... прыгожая дачка ..
БОБКІН (сам сабе). Ага, так і ёсць, гэта той самы падлюка, пра якога яна мне казала. Ну і што-ж там мая дачка?
МАРГАНЧЫК. Цудоўнае стварэнне! Яна мяне тут, як вас не было, аж два разы пацалавала.
БОБКІН. Што такое? пацалавала? Дзе мой кій? Ой, трымайце мяне, бо я яго акалечу! Ну, што-ж далей?
МАРГАНЧЫК. Бачыце, а ось з’явіўся да вас, каб наладзіць афіцыйную справу... ўмову...
БОБКІН. Так? Умову, законны шлюб?
МАРГ'АНЧЫК. О, не! Я прынцыпова вораг шлюбаў. У мяне ёсць эканомка (служанка), што выконвае гаспадарчыя абавязкі ды ўсялякія іншыя рэчы?
БОБКІН. Ды пасля гэтага вы наважыліся бацьку прапанаваць гэткія рэчы?
МАРГАНЧЫК. Выбачайце, не ведаў, што вы яе бацька!
БОБКІН. А хто-ж яе бацька? Га? Проч ад мяне.
МАРГАНЧЫК. Але-ж дазвольце, я першы, які запрапанаваў вам адносна...
БОБКІН. Проч адгэтуль!... бо я за сябе не ручаюся! Барбара! (Уваходзіць Барбара).
БАРБАРА. Што такое, татачка?
БОБКІН. Ось гэты дабрадзей, якому ты чаплялася на шыю...
БАРБАРА. Памылкова, татачка!
БОБКІН. Ось гэта морда прапануе табе пайсці да яго! Але ён вораг шлюбу ды жыве са сваею служанкаю! Проч! Проч!
