Krokodilo estas ŝerca alnomo, donata al la personoj, kiuj,
malgraǔ la tendara leĝo, parolas iun alian lingvon anstataǔ
Esperanto. Tendaranoj, apartenantaj al la rondaĉo de
krokodiloj, ĉe ni preskaǔ ne estis. La lingva nivelo de la
tendaro estis tre alta. Ĉu oni povas trovi pli bonan
praktikon, ol dusemajnan restadon en la «lando», kie ĉiuj
ĉirkaǔe parolas inter si nur en Esperanto – dum la matena
gimnastiko, sportaj konkursoj, naĝado, sunbruniĝado, dancado,
en la kafejo «Verda krokodilo» – unuvorte, ĉie!
Se vi ekaǔdos la frazon «Kiam mi loĝis sur Luno…», ne tro
miru: antaǔ vi estas nia tendarano. La ĉambroj, loĝitaj de
ni, portis nomojn de planedoj kaj steloj. La ejo de la estraro
troviĝis sur Olimpo. Al ĉiuj partoprenintoj estis disdonitaj
donace tendaraj insignoj kaj surmanikaj emblemoj, ilustritaj
libretoj, en kiujn oni tuj ekkolektis aǔtografojn de
Esperantujanoj.
La adiaǔa lignofajro bruladis ĝismatene. Okazis maskobalo kaj
poste – elektado de la plej bela junulino de la tendaro. Oni
kantadis kaj ne povis satkanti – ja tio estis lastaj horoj de
la nuna Esperantujo. Morgaǔ ĉio ĉi estos transformiĝinta en
fabelon malproksiman kaj belegan por renaskiĝi venontjare
aliloke. Jes, oni apenaǔ povas imagi ĉies humoron kaj emocion
dum la disiĝo!
Tie ĉi ne estis rakontite eĉ pretere pri multaj rimarkindaj
eroj de la tendara vivo: pri la festo de Neptuno, la vespero de
parodioj, la ĉiutaga murgazeto, la senmalgajna loterio, pri la
fotoservo, kiu havigis fotojn al la dezirantoj samtage kun la
tendaraj eventoj ktp. Neforgeseblaj estas malŝarĝado de la
karbo helpe al loka lernejo kaj nia agitbrigado, koncertinta en
kampoj.
Venu mem en Esperantujon kaj vi ekvidos ĉion per la propraj
okuloj, iĝos ĝiaj plenrajtaj civitanoj. Venu des pli nun,
kiam vi estas gratulenda okaze de la finstudo de la ĉefa
materialo de la kurso, kiam vi estas parolonta kaj
korespondonta enlande kaj translime kun multegaj personoj,
sciantaj tiun ĉi internacian komprenilon kaj subtenantaj la
grandan ideon de komuna, internacia lingvo de la homaro. Do
ĝis la renkontiĝo en Esperantujo!
Apud lago, apud mar' (tendara kanto)
Apud lago, apud mar',
Ĉe rivero, en arbar'
Ĝustatempe, sen erar'
Malfermiĝas la tendar'.
Jen januar‘, jen februar’ – rapidas kalendaro.
Kaj junularo kun gitar' rapidas al tendaro.
En vagonar‘, sur trotuar’ ekkantu ni, najbar'! –
Dum tuta jar‘, dum tuta jar’ ni revis pri tendar'.
Por amikaro la hazard' ne povas esti baro.
