; Li kelkvortis la historion; Mi promesis al vi
foton: jen ĝi ĉi-kunas.
Letero
Estimata samideano!
Kvankam ni estis interkonsentintaj dum nia hazarda renkontiĝo
pri la korespondado, la ricevo de via registrita aerpoŝta
letero estis por mi kvazaǔ subita. Plaĉis al mi la enmetitaj
belaj bildkartoj pri la sunplena Mediteranea plaĝo, kie vi
libertempas. Koran dankon!
Mi tre volonte akceptas la proponon, kiun vi esprimis, pri la
amika korespondado kaj interŝanĝo de bildkartoj kaj de
esperantaĵoj (libroj kaj revuoj en Esperanto, poŝtkartoj,
poŝtmarkoj, kovertoj, insignoj, emblemoj, afiŝoj, fotoj ktp
pri Esperantaj temoj). Mi sendas al vi ĉi-kune aron da
vidaĵoj de nia urbo, pri kiuj vi, espereble, kontentos. Atentu
la originalan domegon de la urbestraro.
Mi petas vian pardonon pri la dusemajna silentado, kiu estis
kaǔzita de la ekzamenoj. Mi jam trapasis ilin kaj almenaǔ dum
la nuna libertempo mi estas skribonta al vi regule.
Do kelkajn vortojn por iom prezenti min. Mi naskiĝis antaǔ
dudek jaroj. Ekde la sepjara aĝo mi estas senĉese studanta –
dek jarojn en la meza lernejo, tri jarojn en la universitato.
En nia ŝtato ĉiuj rajtas je senpaga studado, do ekzistas
ĉiuj kondiĉoj por fariĝi homo, utila por la socio.
Mi hobias pri arto, precipe pri pentrado. Oni opinias eĉ, ke
mi havas kapablojn pri pentrarto. Ĉu tio veras, mi ne certas.
Tamen iĝi pentristo neniam estis mia celo, ĉar mi ne sentas,
ke mi povas tie multon atingi.
Mi revas pri malproksimaj vojaĝoj kaj kredas, ke la ekstudo de
Esperanto helpos al mi baldaǔ trafi en la simbolan landon
Esperantujo, kiu ne havas limojn. En la urba Esperanto-klubo mi
ne nur kotizas, sed aktive partoprenas ties vivon. Mi jam
abonas kelkajn revuojn en la Internacia lingvo kaj aliĝis al
Universala Esperanto-Asocio (UEA). Ebloj por vojaĝi multas:
por ĉi somero en nia lando estas planataj du junularaj,
lernejana, natur-amika kaj ĝenerala Esperanto-tendaroj. Krome,
esperantistoj organizos konstrutaĉmenton, surmontan kaj
surakvan turistajn marŝojn. Kien mi veturu? Pleje verŝajnas,
ke mi konstrutaĉmentos.
Mi ŝatas la naturon, la puran aeron kaj tial ofte dum
ripoztagoj mi kune kun geamikoj forlasas la kutimajn zorgojn en
la urbo kaj veturas en vilaĝojn kaj arbarojn. Agrablas
frumatene lavi la tutan korpon per rivera akvo, kuŝadi sur la
mola herbo, rigardante la nubojn. Ĉirkaǔe regas senbruo, nur
aǔdiĝas la venteto kaj voĉoj de birdoj, kiuj sur-arbas.
