Гаспадыня PDF | страница 71



пах. Добра, ставячы ў склеп, наліць яе на сушаныя яблыкі ці грушы, а таксама на гарбату, завараную і добра высушаную. Такая запраўка ўзмацняе гарэлку, знімае вязкасць і надае

ей жаўтаваты колер.

Іншыя дабаўляюць яшчэ шкарлупіны лясных арэхаў. Сапраўды, ад іх гарэлка траціць

непрыемны пах і ўжо праз год прыдатная для ўжывання. Але яна шкодная для здароўя, бо

ўтрымлівае ў сабе шмат наркатычных і дурманлівых рэчываў.


Рабінаўка (гарэлка вельмі карысная для тых, хто хварэе на гемарой)

Злёгку падмарожаныя ягады трохі падпякаюць на жалезнай блясе ў цёплай печы,

заліваюць іх моцнай гарэлкай, двойчы перагнанай, каб яна толькі пакрыла рабіны, і

ставяць на сонцы ці ў цяпле. Калі добра настоіцца, зліваюць вадкасць і ўжываюць, не

запраўляючы цукрам.

Альбо кладуць сушаныя кветкі рабіны ў перагонны куб, заліваюць гарэлкай з чацвёртай

часткай вады і пераганяюць як звычайна.


Мардзвін

У фунце цукру качаюць лупіны з шасці лімонаў, парэзаных на кавалкі. Клад уць у слоік і

ўліваюць кварту незбіранага малака. Чатыры неабіраныя лімоны рэжуць скрылёчкамі,

льюць па бутэльцы добрага рому і віна і ставяць у цяпле ці на сонцы на тры дні. Калі

вадкасць зробіцца мутнай і пачне гусцець, працэджваюць праз фланель, зліваюц ь у бутлю

і трымаюць у цяпле, пакуль не ачысціцца цалкам. Тады напаўняюць ёю бутэлькі,

асмольваюць іх і выносяць у склеп. Чым даўжэй мардзвін захоўваецца, тым будзе лепшы.

NB. Малако дабаўляюць толькі для ачысткі вадкасці, бо ўтвораны з яго тварог усмоктвае ў

сябе ўсю каламуць.


Хатні арак


Хаця прыгатаваны ў нас арак ніяк не можа параўнацца з тым, які прывозяць з Амерыкі, але зроблены апісаным ніжэй спосабам будзе да яго найбольш падобны.

Вельмі чыстую жытнюю гарэлку (не з бульбы) пераганяюць разам з вугалямі першы раз у

вінакурні, а другі і трэці — у перагонным кубе (глядзі раздзел Як гнаць спірт). На

кожны гарнец такога спірту бяруць два з паловай лоты віннага каменю ( Tartari rubri) і

столькі ж салетры. Усё таўкуць, насыпаюць на чыстую бляху і ставяць на распаленыя

вугалі і прапальваюць, увесь час мяшаючы жалезным прутом. Калі астыне, здрабняюць у

парашок і сыплюць у куб, дадаўшы яшчэ на кожны гарнец спірту па восем лотаў буйных

разынак, якія папярэдне заліваюць варам і трымаюць у ім дваццаць чатыры гадзіны, а

потым сцэджваюць праз сіта. Нарэшце, на кожны гарнец спірту дабаўляюць паўтары

кварты вады, па паўлота размарыну, свежай сухой гарбаты, непрапаленага віннага каменю

і салетры, а таксама шэсць лотаў чыстага бярозавага вугалю, гашанага чыстым пяском, а