разразаюць удоўж напалам, адразаюць галаву, дастаюць хрыбтовыя косткі. Яшчэ цёплае
мяса націраюць соллю, дадаючы на кожны яе фунт паўлота салетры. Калі парасяціна
астыне на стале, яе кладуць у скрыню і злёгку перасыпаюць соллю, лаўровым лістом,
размарынам і англійскім перцам, прыціскаюць каменем і ставяць у халоднае месца на
дзесяць дзён. Па заканчэнні гэтага тэрміну абедзве паловы тушкі разам кладуць пад прэс
(дошку з каменем) на два дні. Калі сцячэ сок, выціраюць вільгаць палатном, трохі сушаць
на вольным паветры ў цяні на працягу некалькіх гадзін, а потым закручваюш» у паперу (у
ёй робяць невялікія дзіркі, каб праходзіў дым) і вэндзяць шэсць ці восем дзён.
Перад ужываннем парасяціну вараць у вадзе і падаюць на стол з хрэнам. Льга таксама
прыгатаваць з тушак суп.
Агульная інфармацыя аб вяндліне
На сто фунтаў свініны бяруць пяць фунтаў пражанай солі, прасейваюць яе праз рэшата, дасыпаюць пяць лотаў салетры, пяць лотаў лаўровага лісту, пяць лотаў англійскага перцу, тры з паловай лоты гваздзікі, дзесяць лотаў каляндры. Усё павінна быць тоўчаным, акрамя
каляндры. Часнок і цыбулю таксама можна ўжываць, калі хто любіць.
Як толькі парсюка асмаляць і зверху ачысцяць, кроў зліваюць у пасудзіну і выносяць на
холад, а вантробы ставяць у карыце на снег і зверху прысыпаюць снегам, каб кішкі хутчэй
астывалі, не прэлі і былі б прыдатныя да выкарыстання. Пасля іх звычайным спосабам
чысцяць і мыюць, прычым не скрабуць, а толькі асцярожна знімаюць застылы тлушч.
Кішкі потым трымаюць у вадзе, а калі яны адразу не спатрэбяцца, то вешаюць іх і
замарожваюць. Затым вымочваюць у вадзе вантробы.
Разабраныя шынкі і іншыя часткі свіной тушы, прызначаныя для вэнджання, тут жа, яшчэ
цёплыя, націраюць соллю з салетрай і раскладваюць на стале — кожную частку асобна.
Мяса не кладуць у скрыні пакуль не астыне, інакш яно набудзе непрыемны прэлы пах.
Скрыні скарыстоўваюць не вельмі вялікія і запаўняюць да самага верху. Дно іх
пасыпаюць соллю і адзначанымі вышэй вострымі прыправамі. Такой жа сумессю
перасыпаюць кожны слой мяса. Кавалкі яго складваюць вельмі шчыльна, каб у пустыя
месцы не трапіла паветра. Як нельга зараўняць усе дзіркі, ужываюць для гэтага абрэзкі
сала. Дробныя часткі — паляндвіцу і языкі лепш саліць асобна, бо на іх пойдзе менш солі.
Калі скрыня запоўніцца да самага верху, апошні рад мяса засыпаюць тоўстым слоем солі з
вострымі прыправамі, прыціскаюць накрыўкай і каменем. Пасудзіну трымаюць у даволі
цёплым месцы некалькі дзён, каб мяса праняла соль, потым забіваюць накрыўкай,
