дам, дасканалая, замарожаная; Як за некалькі гадоў прыгатаваць добра вытраманую
гарэлку; Рабінаўка, Мардзвін, Хатні арак; Яблычнае віно ці англійскі сідр; Віно з агрэсту
шыпучае, падобнае на шампанскае, Віно з парэчак, Вішнёвае віно...
АБ ГАРЭЛКАХ
Як гнаць спірт
Бяруць, напрыклад, трыццаць вёдзер двойчы перагнанай гарэлкі і ўсыпаюць у яе чатыры
фунты злёгку патоўчаных чыстых вугалёў — ліпавых ці бярозавых, прапаленых без кары, а потым старанна перапаленых на жароўні, але не гашаных вадой. Тры дні яе так
трымаюць у добра закаркаванай шпунтом бочцы, мяшаючы некалькі разоў на дзень. На
чацвёрты дзень заліваюць гарэлку разам з вугалямі ў перагонны апарат на вінакурні.
Перагнаўшы яе, адліваюць толькі васемнаццаць гарцаў і гэтую колькасць яшчэ два разы
пераганяюць, кожны раз з новымі вугалямі, наступным чынам. Куб не напаўняюць
цалкам, а толькі да першага загібу, дадаюць поўны гарнец патоўчаных вугалёу і
паўшклянкі мелу. Зачыняюць яго накрыўкай, старанна аблепліваюць цестам (таксама
трубы і ўсе шчыліны). Зверху кладуць камень ці цагліну. Калі ўсё будзе падрыхтавана, падпальваюць пад катлом і падтрымліваюць маленькі і роўны агонь. Пры моцным полымі
залішне вялікі напор пары можа сарваць накрыўку і зусім пашкодзіць спірт.
Нагрэтая вадкасць ператвараецца ў пару, што асядае на накрыўцы, і па трубе паступае ў
змеявік, які астуджваецца халоднай вадой. Там зноў пераходзіць у вадкі стан і сцякае ў
бутлі па саломінах, з гэтай мэтай устаўленых у адтуліну*.
Пры перагонцы спірту трэба ад змеевіка часта адліваць ваду і заменьваць яе больш
халоднай альбо скрозь падкладваць туды кавалкілёду, бо халодная пара лягчэй
ператвараецца ў вадкасць. Акрамя таго, прывязаўшы да палкі кавалачак палатна,
неабходна мачыць яго у халоднай вадзе і ўвесь час астуджваць ім верхнюю частку куба —
ад першага загібу да гарлавіны.
Калі спірт пачне ўжо адыходзіць, адразу вялікую шклянку яго і нават трохі больш
належыць выліць, бо пяршак надае ўсяму напіткунепрыемны пах. Потым, адліваючы
чысты і добры спірт, варта мецьна ўвазе, што яго льга атрымаць напалову менш, чым
было ўліта гарэлк ў перагонны куб. Рэшткі пераганяюць асобна, і з іх маюць
столькігоршага спірту, колькі яго набяжыць без непрыемнага адгоннага паху. Гэты спірт
скарыстоўваюць для розных вонкавых лекаў і як націранне. Альбо яшчэ яго асобна
дыстылююць і ўжываюць для горшай гарэлкі, фруктовых і іншых налівак.
Перагнаўшы апісаным вышэй спосабам два кубы і здабыўшы кожны раз пачатковы выхад
