Азербайджанские народные сказки | страница 22
— De görüm (скажи-ка: «скажи, посмотрю»), bu qılıncı hardan alıbsan (этот мечь откуда достал)?
Padşah o saat əmr verdi. Səhər tezdən raeydan dol-du adamnan. Padşah, vəzir, vəkil, ə'yan, hamı yığıldı meydana. Şeypurlar çalındı, iyidlər meydana girdi. Kimi at çapır, kimi qılınc vurur, kimi qalxan tuturdu. Padşahnan vəzirin gözü darğadaydı. Bunlar baxıb gördülər ki, darğanın əlində bir qılınc var ki, baxanda adamın gözünü qamaşdırır. Özü də kimin qalxanına vurursa iki bölüb. Padşah əmr elədi ki, dar-ğanı gətirsinlər. Darğanı o saat gətirdilər. Padşah qılıncı alıb baxdı, bəli, qılınc ona qayrılan qılıncdı, hələ üstündə adı da yazılmışdı. Padşah qəzəblə darğaya dedi:
— De görüm, bu qılıncı hardan alıbsan?
Darğa taxsırını boynuna aldı (управляющий вину признал: «управляющий вину на шею взял»).
Padşah o saat əmr elədi (падишах тогда приказал). Cəlladlar elə ordaca (палачи прямо там же) həmin qılıncnan (тем же мечом) darğanın boynunu vurdular (управляющему голову отрубили).
Darğa taxsırını boynuna aldı.
Padşah o saat əmr elədi. Cəlladlar elə ordaca həmin qılıncnan darğanın boynunu vurdular.