№ 3 | страница 92
Он замолчал, задумался.
– Ладна, – вздохнул он, – Ну што з вамі зробішь – жывіце. Печку тапіць умееце?89
– Разберемся…
– Так, па дровах тут праблем нямя – і стары забор, і там пад навесам яшчэ нейкія доскі ў кучы ляжаць, чагосьці іх у тым годзе ня вывезлі… Тапор ёсць у вас?90
– Да, вроде был маленький… – вспомнил я, что мы брали с собой маленький походный топорик.
– Добра. Калі трэба што-та будзе – ідзіце к Трафімаўне, – дал совет Петрович, разглядывая стены, потолок, – Праводка вродзе як цэлая, зараз я провад кіну на стоўб, падключу пітанне. Калі на бутылку дадзіце – халадзільнік вам прытарабаню. Пайшлі, Сірога, пакуль ня цёмна яшчэ, лесвіцу дапаможаш прынесці. Ой, гора мне з вамі!91
– Я тут одна не останусь! – всполошилась Ася, – Я тоже с вами…
***
– Ой, дзетачкі, навошта вам гэтае трэба? – причитала Трофимовна, стоя у калитки своего двора, провожая нас, несущих лестницу, – Там жа ніхто ня жыў больш за два гады. Да і лепш зусім ніхто ня жыў бы, чым гэты Анісім страшны. Дык ён жа і памер там, засмярдзіў усю хату…92
«Ты, бабуся, холодильником и посудой его пользуешься, не брезгуя, а тут нас отговариваешь недельку пожить в его доме», – думал я.
– Трафімаўна, – неожиданно заступился за нас Петрович, – Яны ж маладыя! Думаеш, ім цікава з табой, старой, у адной хаце спаць? Ты там за тоненькай сценачкай, без дзвярэй, амаль што пад бокам. Ці ты сама маладой не была ніколі, не разумееш гэтага?..93
Ася взяла из машины сумку с одеждой, пошла к Трофимовне в дом переодеваться.
– Шчыра кажучы, – тихо признался Петрович, – Чым з маёй цёшчай у адной хаце жыць, дык лепш і праўда, так як вы. Я б таксама так зрабіў бы, але адразу не дадумаўся. Дык хай там хоць прывід гэтага Анісіма ходзіць, усё роўна лепш, чым з гэтай старой сядзець, ёб-е-маць.94
– Не, Петрович, ну причем тут это? – решил немного его остудить, – Нам действительно для дела надо…
– Да ладна, я пашуціў… Вы, гэта, баней можаце карыстацца ў Трафімаўны, толькі з ёй дагаворвайцеся, яна пусціць. Туалет тут добры яшчэ, яго за год да смерці Анісіма зрабілі. Электраплітка ў Трафімаўны ёсць, таксама вам прытарабаню. Толькі глядзіце – каб вярнулі ўсё.95
– Добра-добра, усё вернем,96 – сам я перешел нечаянно на местный говор…
Ася, переодевшись в походное, вернулась с веником, шваброй, ведром и совком.
– Сережа, – обратилась она ко мне, – Ты б тоже сходил переоделся, что ли…
Пока Петрович чего-то там химичил с проводкой, Ася принялась выметать мусор из дома. Я некоторое время не знал чем заняться, потом решил попробовать печь протопить. Долго разжечь ее не мог, а когда она все-таки разгорелась, то сильно начала дымить, из-за чего пришлось на некоторое время нам выйти на улицу.