Proverbaro Esperanta | страница 36



693. Infano

693.01 Kiu cedas al sia infano, ĝin pereigas per propra mano.

693.02 Vergo doloras, sed saĝon ellaboras.

694. Juneco

694.01 En juneco ni petas, en maljuneco forĵetas.

695.

695.01 Fabeloj por infanoj.

696. Nekomprenado

696.01 Mi ne povas kapti en ĝi la sencon.

696.02 Ĝi estas por mi volapukaĵo.

696.03 Venis fino al mia latino.

697. Bonfaro

697.01 Bonfaron oni facile forgesas.

697.02 Malbonon oni memori ne ĉesas, bonon oni baldaŭ forgesas.

698. Bonfaro

698.01 Plej kruela estas redono por farita bono.

698.02 Kiu neniun savis, malamikon ne havas.

698.03 Kiam pasanto jam trinkis, li la puton insultas.

699. Konscienco

699.01 Kiu bone agas, timi ne bezonas.

699.02 Pura ĉielo fulmon ne timas.

699.03 Pura konscienco estas plej granda potenco.

699.04 Foresto de ofendo estas plej bona defendo.

700. Honoro

700.01 Ne ekzistas honoro sen laboro.

701. Bono

701.01 En ĉiu malbono estas iom da bono.

701.02 Eĉ plej granda malbono al bono kondukas.

702. Plibonigo

702.01 Plibono estas malamiko de bono.

702.02 Kiu bone sidas, tiu lokon ne ŝanĝu.

702.03 Eĉ ŝtono verdiĝas, se ĝi longe ne moviĝas.

702.04 Kiu konstante lokon ŝanĝas, neniam sin aranĝas.

702.05 En ĉiu transloĝiĝo estas parto de ruiniĝo.

703. Tempo

703.01 En la bona malnova tempo.

704. For

704.01 Iri for en bona hor’.

704.02 Enpakiĝu kaj foriĝu.

704.03 En bona ordo tra la pordo!

705. For

705.01 Forportu vian pakaĵon kaj havaĵon!

706. Antaŭvido

706.01 Kiu povas antaŭvidi!

706.02 Pri nenio oni povas ĵuri.

706.03 Ne voku diablon, ĉar li povas aperi.

707. Fremdo

707.01 Pri havo najbara oni estas malavara.

707.02 El fremda poŝo oni pagas facile.

707.03 El fremda ledo oni tranĉas larĝe.

708. Perforteco

708.01 Se ne venas per bona vorto, oni prenas per forto.

709. Famo

709.01 Bona famo sin trenas testude, malbona kuras rapide.

709.02 Famo laŭte krias, ĉiuj ekscias.

709.03 Truon de l’ honoro flikos neniu tajloro.

710. Virto

710.01 Pli bona estas virto sen oro, ol oro sen honoro.

710.02 Vesto eluzita, sed pureco spirita.

710.03 Mono perdita, nenio perdita; honoro perdita, ĉio perdita.

711. Afableco

711.01 Pli bona estas vorto afabla, ol kuko agrabla.

711.02 De vorto ĝentila ne doloras la lango.

712. Bezono

712.01 Dio scias bone pri niaj bezonoj.

713. Mono

713.01 Kiu havas oron, havas honoron.

714. Bono

714.01 Troviĝas bonaj homoj en la mondo.

715. Bondeziro

715.01 En bona horo!

716. Ĉaso

716.01 Ĉasaĵo ĉasanton ne atendas.

717. Kontenteco

717.01 Pli valoras kontenta spirito, ol granda profito.