И только снежинки мягко, неслышно, но дружно спускаются с неба и поселяются в немоте в белое февральское марево, заполонившее весь мир.
Oblikvoreta drata barilo tenas en ĉiu malsupra angulo de kvadrataro neĝan floketon, pro kio la tuta ĝia surfaco similas tulan kurtenon kun simetrie lokitaj blankaj pufetoj. Post la barilo pendas sennombra branĉaro, trastrekite ĉiudirekte per blankaj ŝnuroj de neĝaj linioj. La branĉetoj transformiĝis en implikaĵon de dikaj senpezaj laĉoj.
Kaj sur la barilo, apoginte sin ambaŭkubute, sen palpebrumoj rigardas en la ĝardenon sciamaj arboj. Sur la proksima neĝa placeto petolas abiidoj per la pintoj kaj implikiĝis en siaj fadenoj forgesitaj pasintjaraj arbustoj.
Du nigraj tiliaj trunkoj staras proksime, kvazaŭ sentineloj de l' eterna ripozo en la senmova forsorĉita blanka lando. Junaj feinoj fiere levas kapojn, ornamitajn per pitoreskaj trianguloj de diademoj, kaj junaj prodoj etendas al ili siajn potencajn senmovajn brakojn en blankaj kirasvestoj. Senruzaj avinoj kaj komfortaj avoj, ĉiuj en blankaj ĥitonoj, viciĝis laŭ vasta duonrondo post la abioj kaj betuloj kaj silente movas lipojn, rakontante sian solan neripeteblan fabelon pri la malproksima sorĉendormigita hejmo.
Kaj nur neĝeroj mole, sensone, sed konkorde malsupreniĝas de l' ĉielo kaj mute ekloĝas en blanka februara fatamorgano, konkerinta la tutan mondon.
