) mənnən də çox (меня более = более чем я) fıkir çəkən, dərdli (задумчивый, печальный: fikrini çəkmək- заботится о чем то, беспокоиться) adam varmı (человек есть ли)?
— Vəzir, bax, Hatəm kimi cahi-cəlal desən məndə, qoşun desən məndə, qüvvətli pəhlivanlar desən məndə, yeddi iqlim torpağında mənim hökmüm keçir. Hansı padşahı desən onun torpağını at torbasında daşıtmağa gücüm çatar. Amma bunula belə başım fıkirdən ayılmır. Günüzlər gülürəra, danışıram, gecələr sabaha kimi fikirləşirəm ki, yavaş-yavaş saq-qalıma dən düşür, günlərin birində başımı yasdığa qoyacağam. Öləndən sonra yerimdə oğuldan-qızdan bir zürüyyətim yoxdu ki, taxtı-tacımı ona tapşıram. Odu ki, deyirəm görəsən mənnən də çox fıkir çəkən, dərdli adam varmı?
Vəzir söylədi (визирь произнес):
— Şah sağ olsun (да прибудет в здравии шах: «шах здоровым пусть будет»), dünyada dərdsiz, fikirsiz adam tapılmaz (в мире без печали, без мыслей человека не найти).
Bu sözün üstündə (на этом слове = из-за этого) padşahnan vəzirin arasında mübahisə başladı (между падишахом и визирем спор начался: аra — промежуток, расстояние), o gündən padşahın adamları şəhərbəşəhər (с того дня, падишаха люди, город за городом: ср.: günbəgün — день за днем), kəndbəkənd gəzib (из деревни в деревню проходя) dərdsiz adam axtardılar (беззаботного человека разыскивали). Kimə yaxınlaşdılarsa (к кому бы не не подходили: yaxınlaşmaq — подходить, приближаться), gördülər hərənin bir dərdi var (видели /что/ у каждого была своя печаль). Axırda gəlib padşaha dedilər ( в результате = в конце придя, падишаху сказали: axır — конец, исход, окончание; axır ki — наконец-таки,в конце концов):
Vəzir söylədi:
— Şah sağ olsun, dünyada dərdsiz, fikirsiz adam tapılmaz.
Bu sözün üstündə padşahnan vəzirin arasında mübahisə başladı, o gündən padşahın adamları şəhərbəşəhər, kəndbə-kənd gəzib dərdsiz adam axtardılar. Kimə yaxınlaşdılarsa, gördülər hərənin bir dərdi var. Axırda gəlib padşaha dedilər:
— Hər yeri gəzdik (все места обошли), dərdsiz adam tapa bilmədik (без печали человека найти не смогли). Padşah yenə dedi (падишах опять сказал):
— Vəzir, mən inanmıram (визирь, я не верю), gəl təğyiri-libas olaq (давай переодетыми будем: təğyir — изменение, перемена; libas — одежда, платье), çıxaq vilayəti özümüz gəzək, onda taparıq (выйдем, земли сами обойдем, тогда найдем).
Bəli, padşahnan vəzir paltarlarını dəyişib (вот так, с падишахом визир одежды сменив) düşdülər bazar-dükanı gəzməyə (спустились по рынкам ходить:
