4. Episcopus ergo collectis viris Lyvoniam venit cum exercitu, ad castrum Holme procedens, quod quidem in medio fluminis situm est. Hic misso trans aquam nuncio querit, si fidem suscipere et susceptam servare decemant. Qui se fidem recognoscere nolle пес servare veile proclamant. <…>
5. <…> Dirigunt tarnen episcopo nuncium, causam exercitus superducti requirentes. Respondet episcopus causam quod tamquam canes ad vomitum, sic a fide sepius ad paganismum redierint. Item Lyvones: «Causam hanc», inquiunt, «a nobis removebimus. Tu tantum remisso exercitu cum tuis ad episcopium tuum pace revertaris, eos, qui fidem susceperunt, ad earn servandam compellas, alios ad suscipiendam earn verbis non verberibus allicias». Episcopus ab eis huius securitatis obsides filios ipsorum requirit, et illi penitus se daturos contradicunt. Interea colligende partis eorum causa breves dant et recipiunt inducias, missis invicem lanceis secundum morem ad confirmacionem pacis. In qua pace plures Theutonicos equis pabula querentes occiderunt. Quo viso domnus episcopus ipsorum lancea remissa paci contradixit.
6. DE BELLO E[PISCOPI] BERTOLDI ET [OCCI]SIONE IP[SUS][2]. Vociferantur et constrepunt paganico more Lyvones. Armantur ex adverso Saxonum acies ad pugnandum, in paganos precipitantes insultum. Fugiunt Lyvones. Episcopus equi ab eo male detendi velocitate inmiscetur fugientibus. Quem duobus complectentibus tercius, Ymaut nomine, а tergo lancea perfodit, quem et alii membratim dilacerant. <…> Amisso etenim capite suo nimirum turbatur exercitus et tam equis quam navibus, tam igne quam gladio Lyvonum perdunt segetes.
7. DE BAPTISMO HOLMENSIUM ET YKESCOLENSIUM. Quo viso Lyvones, ut maioribus dampnis occurrant, pacem innovant et vocatis ad se clericis primo die in Holme circiter L baptizati sunt, sequenti die in Ykescola circiter centum convertuntur. Sacerdotes per castra suscipiunt, annone mensuram de quolibet aratro ad expensas cuiusque sacerdotis statuendo. Hiis visis mitigatur exercitus et ad reditum preparatur.
8. Lyvones igitur amisso pastore suo consilio clericorum et fratrum nuncios pro successore novo in Theutoniam mittunt. Et sic credula pacis incerte Saxonum turba revertitur. Manent clerici, manet navis una mercatorum. <…>
9. Mense peracto rupta pace fratres capiendo et male tractando in bona ipso rum grassantur, ea furtim et violenter auferendo. <…>
10. Proxima quadragesima collecta Lyvonum Universitas decernit, ut quicumque clericus in terra permaneat post pascha, capite puniatur. Unde tarn timore mortis quam querendi pastoris causa clerici Saxoniam pergunt. Decreverunt eciam Lyvones mercatores, qui remanserant, occidere. Sed mercatores dantes munera senioribus vite sue consuluerunt.
