(ÍF. В. XXVI). 1941. Bis. 150–197.
X. kapítuli
Haraldr konungr Gormsson réð þá fyrir Danmǫrku. Honum líkaði stórilla þat, er Hákon konungr hafði herjat í land hans, ok fóru þau orð um, at Danakonungr myn-di hefnask vilja, en þat varð þó ekki svá bráðliga. En er þetta spurði Gunnhildr ok synir hennar, at ófriðr var millum Danmerkr ok Nóregs, þá byrja þau ferð sína ves-tan. Þau giptu Ragnhildi, dóttur Eiríks, Amfinni, syni Þorfinns hausakljúfs. Settisk þá enn Þorfiðr jarl at Orkneyjum, en Eiríkssynir fóru í brot. Gamli Eiríksson var þá ngkkuru ellstr, ok var hann þó eigi roskinn maðr. En er Gunnhildr kom til Danmerkr með sonu sína, þá fór hon á fund Haralds konungs ok fekk þar góðar viðtek-jur. Fekk Haraldr konungr þeim veizlur í ríki sínu svá miklar, at þau fengu vel hal-dit sik ok menn sína. En hann tók til fóstrs Harald Eiríksson ok knésetti hann. Fœddisk hann þar upp í hirð Danakonungs. Sumir Eiríkssynir fóru í hemað, þegar er þeir hǫfðu aldr til, ok gfluðu sér fjár, herjuðu um Austrveg. Þeir váru snimma menn fríðir ok fyrr rosknir at afli ok atgorvi en at vetratali. Þess getr Glúmr Geira-son í Gráfeldardrápu:
Austrlǫndum fórsk undir
allvaldr, sás gaf skǫldum,
hann fekk gagn at gunni,
gunnhǫrga slǫg mǫrgum.
Slíðrtungur lét syngva
sverðleiks reginn. Ferðir
sendi gramr at grundu
gullvarpaðar snarpar.
Eiríkssynir snørusk þá ok með her sinn norðr í Víkina ok herjuðu þar, en Tryggvi konungr hafði her úti ok helt til móts við þá, ok áttu þeir orrostur margar, ok hǫfðu ýmsir sigr. Herjuðu Eiríkssynir stundum í Víkina, en Tryggvi stundum um Halland ok Sjáland. (Bls. 161–163)
XXI. kapítuli
Eiríkssynir váru mjǫk í hernaði í Austrvegi, en stundum herjuðu þeir í Nóreg, svá sem fyrr er ritat. En Hákon konungr réð Nóregi ok var inn vinsælasti. Var þá ok árferð góð í landi ok góðr friðr. (Bls. 176)
Глава 10
Конунг Харальд Гормссон>1 правил тогда Данмарком. Ему сильно не понравилось то, что конунг Хакон>2 разорял его страну, и ходили слухи, что конунг данов может захотеть мстить, но это случилось не так скоро. И когда Гуннхильд и ее сыновья узнали о том, что немирье было между Данмарком и Норегом, они приготовились к отъезду с запада. Они выдали Рагнхильд, дочь Эйрика, за Арнфинна, сына Торфинна Раскалывателя Черепов. Торфинн тогда остался ярлом на Оркнейях, а сыновья Эйрика уехали прочь. Гамли, сын Эйрика, был тогда несколько старше [других], но и он не был еще зрелым мужем. И когда Гуннхильд приехала в Данмарк со своими сыновьями, отправилась она к конунгу Харальду и получила там хороший прием. Дал конунг Харальд им вейцлы
