Proverbaro Esperanta | страница 32
596.01 Pafi — maltrafi.
596.02 Celis paseron, trafis anseron.
596.03 Pelis pavon, falis kavon.
597. Malapero
597.01 Malaperis kiel vaporo.
597.02 Li pafis sin for.
598. Mallaŭdo
598.01 Fari al iu bonan lavon.
598.02 Fari al iu predikon pri moroj.
598.03 Tani al iu la haŭton.
599. Nebuligo
599.01 Ĵeti polvon en la okulojn.
599.02 Nebuligi al iu la okulojn.
600. Promeso
600.01 Nobelo promesojn disdonas, kampulo promesojn plenumas.
600.02 Per promesoj estas pavimita la infero.
601. Promeso
601.01 Plej facile promeso rimiĝas kun forgeso.
601.02 Dronanto domon proponas, savito eĉ brikon ne donas.
601.03 Promeso ne satigas.
601.04 Venis mizero, — helpu min, frato; pasis mizero, — for, malamato.
601.05 Danĝero sieĝas, al Dio ni preĝas; danĝero ĉesas, ni Dion forgesas.
602. Firmeco
602.01 Sub seruro promesojn tenu, sed doninte ne reprenu.
602.02 Estu sinjoro de via vorto.
602.03 Vorto donita estas kiel leĝo.
602.04 Pripensu malrapide kaj agu decide.
602.05 Dek fojojn mezuru, unu fojon detranĉu.
602.06 Antaŭe intencu kaj poste komencu.
603. Simileco
603.01 Li estas la portreto de sia patro.
604. Dono
604.01 Silentu donante, parolu ricevante.
605. Kapablo
605.01 Dio donis oficon, Dio donas kapablon.
606.
606.01 Kion Dio ne donis, perforte ne postulu.
607. Avideco
607.01 Donu fingron al avidulo, li tutan manon postulas.
607.02 Se vi donas mielon, donu ankaŭ kuleron.
608. Senpartieco
608.01 Ne rapidu, trankvile decidu.
608.02 Ne rapidu insulti, volu aŭskulti.
608.03 Ne aŭskultinte, ne kondamnu.
608.04 Juĝanto devas havi du orelojn.
609. Mortinto
609.01 Paco al lia cindro!
609.02 Li ripozu trankvile!
610. Rezignacio
610.01 Dio donis, Dio prenis.
611. Dio
611.01 Dio donis buŝon, Dio donos manĝon.
612. Deziro
612.01 Ju pli oni posedas, des pli oni avidas.
612.02 Oni estas riĉa neniam sufiĉe.
612.03 Dum la manĝado venas apetito.
613. Dio
613.01 Se Dio ne aranĝos, lupo vin ne manĝos.
614. Malfrueco
614.01 Nuksoj venis, kiam dentoj elfalis.
614.02 Post morto kuracilo jam estas sen utilo.
614.03 Ĝi estas kiel mustardo post la manĝo.
615. Dono
615.01 Almozoj ne malriĉigas.
615.02 Dio al vi donis, por ke vi povu doni.
616. Neŝatado
616.01 Ne havante, oni petas; ricevinte, forĵetas.
616.02 Bono posedata ne estas ŝatata.
616.03 En juneco logas, en maljuneco tedas.
616.04 Nin ĉiam ravas, kion ni ne havas.
616.05 Juneco ne scias, maljuneco ne povas.
617. Dono
617.01 Ĉia dono estas bono.
618. Paro
618.01 Du botoj faras paron.
618.02 Bela paro por altaro.
618.03 Sinjorino kaj sinjoro, unu alian valoras.