Proverbaro Esperanta | страница 21
378.01 El kanto oni vortojn ne elĵetas.
378.02 Karakteron al kanto donas la tono.
379. Bezono
379.01 Ne elverŝu la malpuran, antaŭ ol vi havas la puran.
379.02 Ne kraĉu en puton, ĉar vi trinki bezonos.
379.03 Eĉ bagatelo povas servi al celo.
380. Simileco
380.01 Li estas portreto de sia patro.
381. Elporto
381.01 Balaaĵon el korto eksteren ne elportu.
381.02 Lerneja sekreto ne iru al gazeto.
381.03 Tolaĵon malpuran lavu en la domo.
382. Garantio
382.01 Kiu garantias, trankvilon ne scias.
382.02 Mi lin liberigis, li min saĝigis.
382.03 Rekomendo kondukas al plendo.
383. Fiero
383.01 De rigardo tro alta malsaniĝas okulo.
384. Entrudiĝo
384.01 Ne ŝovu nazon en fremdan vazon.
385. Malriĉo
385.01 De manĝo malriĉula ni guston ne scias.
386. Lerno
386.01 En ĉiu aĝo devas kreski la saĝo.
386.02 Homo lernas la tutan vivon.
386.03 Vivu, progresu, sed lerni ne ĉesu.
386.04 Plej saĝa maljunulo ne estas tro saĝa.
386.05 Por sperto kaj lerno ne sufiĉas eterno.
387. Vivo
387.01 Vivon travivi estas art’ malfacila.
387.02 Vivo glate ne fluas, ĉiam batas kaj skuas.
388. Edzeco
388.01 Fianĉiĝis — por ĉiam ligiĝis.
388.02 Edzo kaj edzino — ĉiela difino.
389. Certeco
389.01 Certaĵo kaj leĝo kiel amen en preĝo.
389.02 Vera kiel vorto de profeto.
390. Konfido
390.01 Kun konfido neniam rapidu.
390.02 Kiu ne konfidas, tiu ne bedaŭras.
390.03 Vulpo faras oferon — atendu danĝeron.
390.04 Se ezoko piiĝis, gobio ne dormu.
390.05 Se lupo ekpentis, ŝafo atentu.
390.06 En nomo de l’ ĉielo, sed pro bono de l’ felo.
390.07 Parolo anĝela, sed penso pri ŝtelo.
390.08 Ne kredu al orelo, kredu al okulo.
390.09 Ne ĉiu raporto estas vera vorto.
390.10 Ne kredu al parolo sen propra kontrolo.
390.11 Famo kredon allogas, sed tre ofte mensogas.
391. Reago
391.01 Kiu semas venton, rikoltos fulmotondron.
391.02 Kia la semo, tia la rikolto.
391.03 Kia sono, tia resono.
392. Cirkonstancoj
392.01 Eĉ plej bonan ŝipon malbonigas la ventoj.
393. Ŝanĝo
393.01 Nek ĝojo, nek malĝojo daŭras eterne.
393.02 Kio komenciĝis, tio ankaŭ finiĝos.
393.03 Ne sama la vento blovas konstante.
393.04 Ne ĉiam daŭras malbona vetero, ne ĉiam daŭras homa sufero.
393.05 Eĉ por plej terura tago venas vespero.
393.06 Ankaŭ al ni la suno eklumos.
393.07 Ankaŭ al nia nesto venos iam la festo.
393.08 Venas rido post minaco, kaj paciĝo post malpaco.
393.09 Diablo ne ĉiam unu pordon sieĝas.
393.10 Post la fasto venas festo.
394. Sanktulo
394.01 Ĉirkaŭ sanktuloj diabloj vagas.
395. Sento
395.01 Al loko dolora ni manon etendas, al loko ĉarma okulojn ni sendas.